...ve zamane genci yazmaya başlar.
Create your own banner at mybannermaker.com!

10 Mart 2013 Pazar

Ders 101: Bir sınav nasıl kötü geçer?

Bir çalışkanın deneme sınavını boşverme serüveni!

Bugünkü denemede dikkatim sıfırdı.
Bildiğiniz sıfır hem de!
Bunun pek çok nedeni vardı tabii.
Öncelikle bugün, dünkü yazımı doğrularcasına hava yine çoooook sıcaktı ve 14'teki sınav kapı pencere açık başladı. Tam camın önünde oturan ben de "cereyan" denen hadisenin ortasında kalıverdim. Zaman zaman açılıp zaman zaman kapanan kapı ve pencere hakimiyeti bende olduğu için, sınavım daha baştan telaşlı başladı.
Açık olan kapıdan, dışarıdaki öğrenci-öğretmen manzarası tam seyirlikti!
Ve açık olan camdan, şehrin en güzel sesleri geliyordu: Kornalar, bağırışlar, çağırışlar... Karmaşanın sesi... Ama bir yandan da pazar gününü alışveriş yaparak geçiren, Mart güneşinin tadını çıkaran, "öğrenci olmayan" insanların sesi... Tahmin edeceğiniz üzere çoğumuzun aklı dışarıda kaldı.
Sınavın son yarım saatinde sınıfın trafiği hayli kalabalıklaştı. Çünkü sınavını bitirip dışarı çıkmak isteyenler tüm dikkatimi dağıttı. "Çıkan kim?"den tutun, "Ne giymiş?"e kadar onlar sınıfın kapısından çıkana kadar bana rahat yoktu. Tam denememe yeniden odaklandığım andaysa, hoooop, bir başkası çıkmak için ayaklandı...
28 satırlık Türkçe paragraflarının da hakkını yememek lazım tabii! Koca iki sayfada böyle dört tane paragraf vardı. Türkçe herkesi çok uğraştırdı doğal olarak.
Bazen sınav kağıdına, aklıma gelen ilhamları yazıyorum (Daha önce bahsetmiştim bu konudan). Ne yapayım, onları unutmaktansa beş saniyemi ayırarak kalıcılaştırmayı tercih ediyorum. Parlak fikirlerimi sınavda bile olsam söndüremem. Bu gerçekten yazık olur.
Sonra benim gibi yorulanları, dikkati dağılanları tespit ettim hemen ve onlarla göz teması kurdum. Sıcaktan mayışmış bedenimiz ve sulanmış beynimizle biz o anda "sınav kardeşleri" olmuştuk.
Baktım ki bu sınavda dikkatim olağanüstü bir şekilde dağıldı ve ben toparlayamıyorum; biraz da koyverdim gitti sizin anlayacağınız... Önemli bir sınavdı da aslında, ama bir seferlik de "çok ciddi çözmeme" hakkı verdim kendime. Umarım bu "bir seferlik"ler çoğalmaz.
Sonuç: Çözebileceğim halde çöz(e)mediğim sorular...
Sonuç 2: Şişmiş bir kafayla eve dönen ben, daha sınav anında eve dönünce böyle bir yazı yazacağımı belirlemiştim. Eee? Yazdım da ne oldu? Başım göğe mi erdi sanki...

1 yorum: